عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
به سایتچه محفل الذاکرین خوش آمدید این وبلاگ را با تمام وجود به اربابم امام حسن مجتبی (ع) تقدیم میکنم.
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



مداح مورد علاقه شما کیست؟

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 23
بازدید دیروز : 2
بازدید هفته : 26
بازدید ماه : 93
بازدید کل : 260202
تعداد مطالب : 189
تعداد نظرات : 59
تعداد آنلاین : 1

Alternative content


روزشمار محرم عاشورا
پخش زنده حرم

{خصوصيات حضرت مهدي(ع) طبق روايات}

 

1- شبيه ترين مردم در خلق و خوي به حضرت رسول(ص) بوده و شمائل او شمائل آن حضرت مي باشد.

 

2- چهره اش سفيد درخشنده ، كه سرخي به او آميخته و گندم گون است.

 

3- پيشاني نازنينش فراخ و سفيد و تابان است.

 

4- ابروانش به هم پيوسته.

 

5- بيني مباركش باريك كشيده و بالا آمده كه مختصري بر آمدگي در وسط دارد.

 

6- گوشت صورت مباركش كم است.

 

7- بر سمت راست صورتشان(گونه راست) خالي است همچون ستاره اي درخشان.

 

8- ميان دندان هايش گشاده و به هم پيوسته.

 

9- چشمانش سياه و درشت و فرورفته.

 

10- پلك ها درخشنده.

 


 

 

{غيبت صاحب الزمان(ع) طبق روايات}

 

امام زمان(ع) به امر خداوند داراي دو غيبت بودند:

 

1- غيبت صغري ، كه از سال 260 هجري شروع شد و در سال 329 هجري قمري پايان يافت كه تقريبا 70 سال مي گذشت((اقوال ديگري نيز گفته شده است)).

 

2- غيبت كبري ، كه از سال 329 هجري شروع شد و تا وقتي كه خدا بخواهد و ظهور كند ادامه خواهد يافت.

 


 

 

{دوران زندگي امام زمان(ع) را مي توان در چهار بخش خلاصه كرد}

 

1- دوران پدر(حدود پنج سال).

 

2- دوران غيبت صغري كه با چهار نفر از سفراي خاص خود به ترتيب: عثمان بن سعيد ، محمد بن عثمان ، حسين بن روح ، علي بن محمد سيمري تماس داشتند و سپس به علي بن محمد سيمري دستور دادند كه جانشيني براي خود تعيين نكند.

 

3- غيبت كبري و انتظار آن حضرت و ملاقات بعضي با آن حضرت... كه امام زمان(ع) در اين زمان امور را (به ولي فقيه) (مجتهد جامع شرايط) سپرده اند.

 

4- دوران درخشان ظهور قائم آل محمد(ص) و حكومت جهاني صاحب الزمان(عج).

 


 

 

{مهدي موعود در احاديث}

 

1- رواياتي كه مي گويد: ائمه دوازده تن ، اول امام علي(ع) و آخر آنان حضرت مهدي(ع) است. (91حديث)

 

2- رواياتي كه مي گويد مهدي از خاندان پيغمبر است. (389 حديث)

 

3- رواياتي كه مي گويد مهدي از دودمان علي(ع) است. (214 حديث)

 

4- رواياتي كه او را از فرزندان فاطمه زهرا(س) مي داند. (192 حديث)

 

5- رواياتي كه او را نهمين فرزند از اولاد امام حسين(ع) مي دانند. (148 حديث)

 

6- رواياتي كه او را از فرزندان امام زين العابدين(ع) مي داند. (185 حديث)

 

7- رواياتي كه او را پسر امام حسن عسكري(ع) دانسته اند. (146 حديث)

 

8- رواياتي كه او را امام دوازدهم و آخرين امام دانسته اند. (136 حديث)

 

9- رواياتي كه درباره ولادت آن حضرت رسيده است. (214 حديث)

 

10- رواياتي كه درباره عمر طولاني او رسيده است. (318 حديث)

 

11- رواياتي كه مي گويد او داراي غيبت طولاني است. (91 حديث)

 

12- رواياتي كه مي گويد دين اسلام به وسيله او جهانگير مي شود. (47 حديث)

 

13- رواياتي كه مي گويد شخص مهدي جهان را پر از عدل و داد مي كند. (123 حديث)

 

14- رواياتي كه بشارت به ظهور آن سرور داده است. (657 حديث)

 


 

 

{چند نمونه از وظايف شيعيان}

 

1- شناخت و معرفت كامل از طريق صفات و خصايصي كه مخصوص آن حضرت است.

 

2- منتظر ظهور و فرج آن حضرت بودن ، به گونه اي كه اين انتظار در انسان تحرك ايجاد كرده و در عمل ظاهر شود ، تا آنجا كه در انجام واجبات الهي و ترك محرمات كوتاهي نكند.

 

3- تسليم امام(ع) باشد و عجله نكند ، يعني چون و چرا در امر ظهور آن جناب ننمايد و آن چه از جانب آن حضرت مي رسد صحيح و مطابق حكمت بداند.

 

4- مال خود را در راه آن حضرت خرج نمايد؛ مانند صدقه دادن به قصد سلامتي و ظهور آن حضرت.

 

5- مداومت بر اين دعا(تاكيد شده) {(اي خدا، اي بخشنده ، اي مهربان ، اي تغيير دهنده ي قلب ها ؛ ثابت نگه دار قلب مرا در دينت)}.

 

6- در هر حال و زماني آماده ياري نمودن آن حضرت باشد ، و در فراقش مغموم بوده و ندبه خوانده و زاري نمايد(مداومت داشتن بر خواندن دعاي ندبه در صبح هاي جمعه).

 

7- در مشكلات و گرفتاري هاي مهم به آن حضرت متوسل شود.

 

8- فضايل و كمالات و صفات آن حضرت را ذكر نموده و مردم را به سوي معرفت و شناخت آن جناب و خدمت به آن بزرگوار دعوت كند.

 

9- صبر كردن بر سختي ها و اذيت و سرزنش دشمنان دين در زمان غيبت.

 

10- ثواب اعمال نيك و عبادت را به آن حضرت هديه نمودن.

 

11- دعا كردن براي فرج و سلامتي آن بزرگوار وطلب پيروزي و ياري براي آن بزرگوار از خداي متعال نمودن.با فضيلت ترين عبادت انتظار فرج است ؛ افضل اعمال شيعه ما انتظار فرج است ؛ افضل اعمال امت من انتظار فرج از خداوند عزوجل است.

 

12- خواندن زيارت آن حضرت و دعاي عهد(طبق روايات كسي كه 40 صبح دعاي عهد را بخواند يار آن حضرت خواهد شد و اگر هم مرده باشد به اذن خدا زنده مي شود و در خدمت آن جناب قرار مي گيرد).

 

13- بر دين و اعتقادات خود ثابت باشد و با نا اهلان و منحرفين كه او را نسبت به دينش سست كنند معاشرت نكند.

 

خداوندا ، ما را از پيروان و سربازان امام زمان(عج) قرار بده و قلب مبارك آن حضرت را از ما راضي و خشنود بفرما

 


 

 

(در روايات شباهت هايي بين امام زمان(ع) و اولياي خدا وجود دارد كه خيلي هم جالب است ولي به دليل طولاني بودن شما را به كتاب مسجد مقدس جمكران تجليگاه صاحب الزمان ارجا مي دهم مطالعه اين كتاب به نفع شماست خودم اين كتاب را از فروشگاه كتابي كه درجنب مسجد جمكران قرار دارد خريدم)

 


 

 

{احاديثي از امام زمان(ع)}

 

امام زمان(ع) فرموده اند:

 

1- من خاتم اوصياء هستم و به وسيله من خداوند بلا را از اهل من و شيعيانم دور مي گرداند.

 

2- قطعا دانش ما بر ((اوضاع و)) خبر هاي شما احاطه دارد و چيزي از ((احوال و )) گزارشهاي شما بر ما پوشيده و پنهان نيست.

 

3- من قائم از دودمان محمد(ص) هستم سپس به شمشيرشان اشاره نموده و فرمودند: من همانم كه در آخرالزمان با اين شمشير خروج مي كنم ، آنگاه زمين را از عدالت و انصاف سرشار مي سازم ، چنانكه مملو از ظلم و ستم شده باشد.

 

4- من براي اهل زمين امان ازعذابم.

 

5- بايد بدانيد كه حق با ما و در دست ماست ، بجز ما هر كه اين داعيه را بر زبان آورد دروغگو و افترا زننده و گمراه و گمگشته است.

 

16- در حوادثي كه پيش مي آيد به راويان احاديث ما رجوع كنيد.

 

17- ما شما را ها نكرده و شما را از خاطر نمي بريم.

 


 

 

{بعضي از آيات تفسير شده به حضرت مهدي(ع)}

 

1- اوست آن كه فرستاد پيغمبر خود را به هدايت و دين حق تا آن را بر هر ديني غالب كند ، اگر چه مشركان كراهت داشته باشند.(سوره توبه، آيه 33)

 

2- كساني كه ايمان مي آورند به غيب و به پا مي دارند نماز را و از آنچه به آنان روزي كرديم انفاق مي كنند.(سوره بقره آيه 3)

 

3- و همانا آن علمي است به ساعت پس شك نورزيد به دان و مرا پيروي كنيد اين است راهي راست.(سوره زخرف آيه 61)

 

4- وعده داد خدا آنان را كه ايمان آوردند از شما و كارهاي شايسته به جا آوردند كه هر آينه خليفه قرار دهد البته آنان را در زمين ، چنانكه خليفه قرار داد آنان را كه پيش از ايشان يودند ، كه هر آينه قوت و تمكن گرداند البته براي ايشان دينشان را كه پسنديد براي ايشان ، و هر آينه تبديل كند البته خوف آنان را به امن ، تا مرا عبادت كنند و چيزي را شريك من قرار ندهند ، و هر كس پس از آن كفر ورزد پس آن ها خارج از فرمانند. (سوره نور آيه 55)

 

5- اگر بخواهيم نازل كنيم برابشان آيتي از آسمان پس بگردد گردانهاشان براي آن خاضع.(سوره شعرا آيه 4)

 

6- و اراده داريم كه منت بگذاريم بر كساني كه در زمين ضعيف شمرده شدند ، و آنان را پيشوايان قرار دهيم ، و آنان را وارثين قرار دهيم.(سوره قصص آيه 5)

 

7- و هر آينه به تحقيق نوشتيم در زيور بعد از ذكر كه وارث زمين مي شوند بندگان صالح من.(سوره انبيا آيه 105)

 

8- اراده مي كنند كه خاموش كنند نور خدا را به دهانهايشان ، وخداوند تمام كننده نور خود است اگر چه كافران كراهت داشته باشند.(سوره صف آيه 8)

 

9- كسي كه مظلوم كشته شد پس به تحقيق براي ولي او سلطنت قرار داديم.(سوره اسراء آيه 33)

 


 

 

{مقام اصحاب حضرت مهدي(عج)}

 

نمي ترسند تا از ديگري مدد بگيرند ، ونه خشنود مي شوند به احدي كه در جماعت آنان داخل شود ، شماره آنان شماره اصحاب بدر است ، نه بر آنان سبقت گرفتند اولين و نه به آنان مي رسند آخرين ، و بر شماره اصحاب طالوتند كه با او از نهر گذشتند.

 


 

 

{ احاديثي در مورد حضرت مهدي(ع)}

 

1- مهدي از ما است ، و دين به ما ختم مي شود ، آن چنان كه به ما افتتاح شد. (رسول اكرم(ص) )

 

2- قائم اين امت نهمين فرزند من است و او صاحب غيبت است... .(امام حسين(ع) )

 

3- كسي كه بميرد و امام زمان خود را نشناسد (بدون امام زمان خود) به مرگ جاهليت مرده است.(رسول اكرم(ص) )

 

4- همانا براي قائم از ما غيبتي است كه آخر آن طولاني است... .(امام صادق(ع) )

 

5- همانا براي قائم از ما دو غيبت است ، يكي طولاني تر از ديگري... .(امام سجاد(ع) )

 

13- نعمت ظاهره و آشكار امام ظاهر ، و نعمت باطنه و پنهان امام غائب است..شخص او از چشم مردم پنهان مي شود ، ولي ذكر و ياد او از قلوب مؤمنين پنهان نشود ، و او دوازدهم از ما است... .(امام موسي كاظم(ع) )

 

14- انتظار بكشيد همانا من هم با شما از منتظرين هستم.(امام رضا(ع) )

 

15- درخت طوبي(درختي است در بهشت) براي كسي است كه در غيبت قائم ما به امر ما تمسك كند ، پس قلب او پس از هدايت منحرف نشود.(امام صادق(ع) )



:: موضوعات مرتبط: اهل بیت (ع) , سخنان گهربار , زندگی نامه , اخلاق ورفتار , ,
:: برچسب‌ها: مهدویت , حضرت مهدی , مطلب زیبا , صدابرداری هیئتی , حاج حسین سیب سرخی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
میلاد حضرت معصومه (ص) مبارک
نویسنده : ذاکر
تاریخ : 15 / 6 / 1392

حضرت فاطمه معصومه (س) در روز اول ذيقعده سال 173 هجري، در شهر مدينه چشم به جهان گشود. اين بانوي بزرگوار،  از همان آغاز، در محيطي پرورش يافت که پدر و مادر و فرزندان، همه به فضايل اخلاقي آراسته بودند. عبادت و زهد، پارسايي و  تقوا، راستگويي و بردباري، استقامت در برابر ناملايمات، بخشندگي و پاکدامني و نيز ياد خدا، از صفات برجسته اين خاندان پاک سيرت و نيکو سرشت به شمار مي رفت. پدران اين خاندان، همه برگزيدگان و پيشوايان هدايت، گوهرهاي تابناک امامت و سکان داران کشتي انسانيت بودند.

 

  سرچشمه دانش

 

  حضرت معصومه (س) در خانداني که سرچشمه علم و تقوا و فضايل اخلاقي بود، پرورش يافت. پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوي گرامي به شهادت رسيد، فرزند ارجمند آن امام، يعني حضرت رضا (ع) عهده دار امر تعليم و تربيت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نيز بر عهده گرفت. در اثر توجهات زياد آن حضرت، هر يک از فرزندان امام کاظم (ع) به مقامي والا دست يافتند و زبانزد همگان گشتند. ابن صباغ ملکي در اين باره مي گويد: �هر يک از فرزندان ابي الحسن موسي معروف به کاظم، فضيلتي مشهور دارد�.بدون ترديد بعد از حضرت رضا (ع) در ميان فرزندان امام کاظم(ع) حضرت معصومه (س) از نظر علمي و اخلاقي، والا مقام ترين آنان است. اين حقيقت از اسامي، لقب ها، تعريف ها و توصيفاتي که ائمه اطهار (ع) از ايشان نموده اند، آشکار است و اين حقيقت روشن مي سازد که ايشان نيز چون حضرت زينب (س) �عالمه غير معلمه� بوده است. 


  مظهر فضايل

 

 حضرت فاطمه معصومه (س) مظهر فضايل و مقامات است. روايات معصومان (ع) فضيلت ها و مقامات بلندي را  به آن حضرت نسبت مي دهد. امام صادق (ع) در اين باره مي فرمايند: �آگاه باشيد که براي خدا حرمي است و آن مکه است؛ و براي پيامبر خدا حرمي است و آن مدينه است. و براي امير مومنان حرمي است و آن کوفه است. بدانيد که حرم من و فرزندانم بعد از من، قم است. آگاه باشيد که قم، کوفه کوچک ماست، بدانيد بهشت هشت دروازه دارد که سه تاي آن ها به سوي قم است. بانويي از فرزندان من به نام فاطمه، دختر موسي، در آن جا رحلت مي کند که با شفاعت او، همه شيعيان ما وارد بهشت  مي شوند.�

 

مقام علمي حضرت معصومه (س)

 

 حضرت معصومه (س) از جمله بانوان گرانقدر و والا مقام جهان تشيع است و مقام علمي بلندي دارد. نقل شده که روزي جمعي از  شيعيان، به قصد ديدار حضرت موسي بن جعفر (ع) و پرسيدن پرسش هايي از ايشان، به مدينه منوره مشرف شدند. چون امام کاظم (ع) در مسافرت بود، پرسش هاي خود را به حضرت معصومه (س)که در آن هنگام کودکي خردسال بيش نبود، تحويل دادند. فرداي آن روز براي بار ديگر به منزل امام رفتند، ولي هنوز ايشان از سفر برنگشته بود. پس به ناچار، پرسش هاي خود را باز خواستند تا در مسافرت بعدي به خدمت امام برسند، غافل از اين که حضرت معصومه (س)جواب پرسش ها را نگاشته است. وقتي پاسخ ها را ملاحظه کردند، بسيار خوشحال شدند و پس از سپاسگزاري فراوان، شهر مدينه را ترک گفتند. از قضاي روزگار در بين راه با امام موسي بن جعفر (ع) مواجه شده، ماجراي خويش را باز گفتند. وقتي امام پاسخ پرسش ها را مطالعه کردند، سه بار فرمود: پدرش فدايش .

 

فضيلت زيارت

 

 دعا و زيارت، پر و بال گشودن از گوشه تنهايي، تا اوج با خدا بودن است. دعا و زيارت، جامي است زلال از معنويت ناب درکام عطشناک زندگي؛ و زيارت حرم معصومه (س)، بارقه اميدي در فضاي غبارآلود زمانه، فرياد روح مهجور در هنگامه غفلت و بي خبري، و نسيمي فرحناک و برخاسته از باغستان هاي بهشت است. زيارت مرقد فاطمه معصومه (س)، به انسان اعتماد به نفس مي دهد، و او را از غرق شدن در گرداب نو ميدي باز مي دارد و به تلاش بيشتر دعوت مي کند. زيارت مزار با صفاي کريمه اهل بيت (س)، سبب مي  شود که زائر حرم، خود را نيازمند پروردگار ببيند، در برابر او خضوع کند ، از مرکب غرور و تکبر- که سرچشمه تمامي بدبختي ها و سيه روزي هاست- فرو آيد و حضرت معصومه (س) را واسطه درگاه پروردگار عالميان قرار دهد. بر همين اساس است که براي زيارت آن حضرت، پاداش بسيار بزرگي وعده داده شده و آن، ورود به بهشت است. در اين باره از امام جواد (ع) نقل شده که فرمود: �هر کس عمه ام را در قم زيارت کند، بهشت از آن اوست�.

 

 

 

برگزيدن شهر قم

 

 

پس از آنکه حضرت معصومه (ع) به شهر ساوه رسيد، بيمار شد  چون توان رفتن به خراسان را در خود نديد، تصميم گرفت  به قم برود. يکي از نويسندگان در اين باره که چرا حضرت معصومه (س) شهر قم را برگزيد، مي نويسد: �بي ترديد مي توان گفت که آن بانوي بزرگ، روي ملهم و آينده نگر داشت و با توجه به آينده قم و محوريتي که بعدها براي اين سرزمين پيش  مي آيد - محوريتي که آرامگاه ايشان مرکز آن خواهد بود - بدين ديار روي آورد. اين جريان به خوبي روشن مي کند که آن بانوي الهي، به آينده اسلام و موقعيت اين سرزمين توجه داشته و خود را با شتاب بد ين سر زمين رسانده و محوريت و مرکزيت آن را با مدفن خود پايه ريزي کرده است.

 

غروب غمگين

 

حضرت فاطمه(س) پس از  ورود به شهر قم، تنها هفده روز در قيد حيات بود و سپس دعوت حق را لبيک گفت و به سوي بهشت برين پرواز کرد. اين حادثه در سال 201 هجري رخ داد. سلام بر اين بانوي بزرگوار اسلام از روز طلوع تا لحظه غروب. درود بر روح تابناک معصومه (س) که اينک آفتاب حرم باصفايش، زمين قم را نوراني کرده است. سلام بر سالار زنان جهان و فرزند پيام آوران مهر و مهتران جوانان بهشتي. اي فاطمه! در روز قيامت، شفيع ما باش که تو در نزد خدا، جايگاهي ويژه براي شفاعت داري.

 

زيارت حضرت معصومه (س) از منظر روايات

 

 درباره فضيلت زيارت حضرت معصومه (س) روايات فراواني از پيشوايان معصوم رسيده است. از جمله، هنگامي که يکي از محدثان برجسته قم، به نام �سعد بن سعد� به محضر مقدس امام رضا (ع) شرفياب مي شود، امام  هشتم خطاب به ايشان مي فرمايد: �اي سعد! از ما در نزد شما قبري است�. سعد مي گويد: فدايت شوم! آيا قبر فاطمه دختر موسي بن جعفر (س) را مي فرماييد؟ مي فرمايد: �آري، هر کس او را زيارت کند، در حالي که به حق  او آگاه باشد، بهشت از آن اوست.�

 

پيشواي جهان تشيع امام جعفر صادق (س) نيز در اين باره مي فرمايد: �هر کس او را زيارت کند، بهشت بر او واجب گردد�.  و در حديث ديگري آمده است: �زيارت او، هم سنگ بهشت است�.


زيارت مأثور درباره حضرت معصومه (ع)

 

 يکي از ويژگيهاي حضرت معصومه (س)، ورود زيارتنامه اي از سوي معصومان  (س) درباره ايشان است که پس از حضرت فاطمه زهرا (س)، او تنها بانوي بزرگواري است که زيارت مأثور دارد. بانوان برجسته اي چون: آمنه بنت وهب، فاطمه بنت اسد، خديجه بنت خويلد، فاطمه ام البنين، زينب کبري، حکيمه خاتون و نرجس خاتون که هيچ شک و ترديدي در مقام بلند و جايگاه رفيع  آن ها نيست. هيچ کدام زيارت مأثور از سوي معصومان (س) ندارند و اين، نشان دهنده مقام والاي اين بانوي گرانقدر اسلام است.  باشد که شیعیان و پيروان اهل بيت عصمت و طهارت(س) به ويژه بانوان، اين مقام بزرگ و عالي را پاس بدارند و همواره الگو و مظهر عفاف و تقوا و حيا باشند. تنها در اين صورت است که روح باعظمت اين بانوي بزرگ از همه ما خشنود خواهد شد.

 

امام رضا (ع) و لقب �معصومه

 

 حضرت فاطمه معصومه (س) بانويي بهشتي، غرق در عبادت و نيايش، پيراسته از زشتي ها و شبنم معطر آفرينش است. شايد يکي از دلايل �معصومه� ناميدن اين بانو، آن باشد که عصمت مادرش حضرت زهرا (س) در او تجلي يافته است. بر اساس پاره اي از روايات، اين لقب از سوي امام رضا (ع) به اين بانوي والامقام اسلام وارد شده است؛ چنان که فقيه بلند انديش و سپيد سيرت شيعه، علامه مجلسي(ع) در اين باره مي گويد: امام رضا (ع) در جايي فرمود: �هرکس معصومه را در قم زيارت کند، مانند کسي است که مرا زيارت کرده است�.

 

کريمه اهل بيت

 

 حضرت معصومه (س) در زبان دانشمندان و فقيهان گران قدر شيعه، به لقب �کريمه اهل بيت� ياد مي شود. از ميان بانوان اهل بيت، اين نام زيبا تنها به آن حضرت اختصاص يافته است. بر اساس روياي صادق و صحيح نسب شناس گرانقدر، مرحوم  آيت الله مرعشي نجفي، اين لقب از طرف امام صادق (ع) بر حضرت معصومه (س) اطلاق شده است. در اين رؤيا، امام صادق (ع) به آيت الله نجفي-که با دعا و راز و نياز، تلاش پيگيري را براي يافتن قبر مطهر حضرت زهرا (س) آغاز کرده خطاب فرمود: برتو باد به کريمه اهل بيت.

 


القاب حضرت معصومه (س)

 

 به طور کلي، سه زيارت نامه براي حضرت معصومه (س) ذکر شده که يکي از آن ها مشهور و دو تاي ديگر غير مشهور است. اسامي و لقب هايي که براي حضرت معصومه(س) در دو زيارت نامه غير مشهور ذکر شده؛ به قرار ذيل است: طاهره (پاکيزه)،  حميده (ستوده)؛ بِرّه (نيکوکار)؛ رشيده (حد يافته)؛ تقّيه (پرهيزگار)؛ رضّيه (خشنود از خدا)؛ مرضيّه (مورد رضايت خدا)؛ سيده صديقه (بانوي بسيار راستگو)؛ سيده رضيّه مرضّيه (بانوي خشنود خدا و مورد رضاي او)؛ سيدةُ نساء العالمين (سرور زنان عالم). هم چنين محدثّه و عابده از صفات و القابي است که براي حضرت معصومه (س) عنوان شده است.

 

 

 

 

شفاعت حضرت معصومه (س)

 

 بالاترين جايگاه شفاعت، از آن رسول گرامي اسلام است که در قرآن کريم، از آن به �مقام محمود� تعبير شده است. همين طور دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم اسلام ، شفاعت گسترده اي دارند که بسيار وسيع و جهان شمول است و مي تواند همه اهالي محشر را فرا گيرد. اين دو بانوي عالي قدر، صديقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا (س) و شفيعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه (س) هستند. در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا (س) همين بس که شفاعت، مهريه آن حضرت است و به هنگام ازدواج، پيک وحي طاقه ابريشمي از سوي پروردگار آورد که در آن، جمله �خداوند مهريه فاطمه زهرا را، شفاعت گنهکاران از امت محمد (ص) قرار داد�، با کلک تقدير نقش بسته بود. اين حديث از طريق اهل سنت نيز نقل شده  است. پس از فاطمه زهرا (س) از جهت گستردگي شفاعت، هيج بانويي به شفيعه محشر، حضرت معصومه (س) نمي رسد. بر همين اساس است که حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمودند: �با شفاعت او، همه شيعيان ما وارد بهشت مي شوند�.


سرّ قداست  قم

 

در  احاديث فراواني به قداست قم اشاره شده است. از جمله امام صادق (ع) قم را حرم اهل بيت (ع) معرفي و خاک آن را، پاک و پاکيزه تعبير کرده است. همچنين ايشان در ضمن حديث مشهوري که درباره قداست قم به گروهي از اهالي ري بيان کردند، فرمودند: �بانويي از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسي، در آن جا رحلت مي کند که با شفاعت، او همه شيعيان ما وارد بهشت مي شوند�. او مي گويد: من اين حديث را هنگامي از امام صادق (ع) شنيدم که حضرت موسي بن جعفر(ع) هنوز ديده به جهان نگشوده بود. اين حديث والا، از رمز شرافت و قداست قم پرده برمي دارد و روشن مي سازد که اين همه فضيلت و شرافت اين شهر که در روايات آمده، از ريحانه پيامبر، کريمه اهل بيت (س) ،مهين بانوي اسلام، حضرت معصومه (س) سرچشمه مي گيرد که در اين سرزمين ديده از جهان فرو مي بندد و گرد و خاک اين سرزمين را، توتياي ديدگان حور و ملايک مي کند.  

 


محبت و مباهات حضرت معصومه (س) به امام هشتم


 

 مدت 25 سال تمام، حضرت رضا (ع) تنها فرزند نجمه خاتون بود. پس از يک ربع قرن انتظار، سرانجام ستاره اي تابان از دامان نجمه درخشيد که هم سنگ امام هشتم (ع) بود و امام (ع) توانست والاترين عواطف انباشته شده و در سوداي دلش را بر او نثار کند. بين حضرت معصومه و برادرش امام رضا (ع) عواطف سرشار و محبت  شگفت انگيزي بود که قلم از ترسيم آن عاجز است. در يکي از معجزات امام کاظم (ع) که حضرت معصومه (ع) نيز نقشي دارد، هنگامي که نصراني مي پرسد: شما که  هستيد؟   مي فرمايد: �من معصومه، خواهر امام رضا (ع) هستم�. اين تعبير، از محبت سرشار آن حضرت به برادر بزرگوارش امام رضا (ع) و نيز از مباهات ايشان به اين خواهر- برادري سرچشمه مي گيرد.

 

سرآمد بانوان

 

 فاطمه معصومه (س) از جهت شخصيت فردي و کمالات روحي، در بين فرزندان موسي بن جعفر (ع) بعد از برادرش ، علي بن موسي الرضا (ع) در والاترين رتبه جاي دارد. اين درحالي است که بنا بر مستندات رجالي،  فرزندان دختر امام کاظم (ع) دست کم هجده تن بوده اند و فاطمه در بين اين همه بانوي گران قدر، سرآمد بوده است. حاج شيخ عباس  قمي آنگاه که از دختران موسي بن جعفر (ع) سخن مي گويد، درباره فاطمه معصومه (س) مي نويسد: �بر حسب آنچه به ما رسيده، افضل آن ها،سيده جليله معظمه ، فاطمه بنت امام موسي (ع) معروف به حضرت معصومه است.

 

فضيلت بي نظير 

 

 شيخ محمد تقي تُستري، در قاموس الرجال، حضرت معصومه (س) را به عنوان بانوي اسوه معرفي کرد و فضيلت وي را در ميان دختران و پسران حضرت موسي بن جعفر (ع)، غير از امام رضا (ع) بي نظير دانسته است. ايشان در اين زمينه چنين مي نويسند:  �در ميان فرزندان امام کاظم (ع) با آن همه کثرتشان، بعد از امام رضا(ع) کسي هم شأن حضرت معصومه (س) نيست�.  بي گمان اين گونه اظهارنظرها و نگرش به شخصيت فاطمه دختر موسي بن جعفر (ع) بر برداشت هايي استوار است که از متن و روايات وارده از ائمه اطهار (ع) به دست آمده است. اين روايت ها، مقام هايي را براي فاطمه معصومه (س) برشمرده اند؛ مقامي که نظير آن، براي ديگر برادران و خواهران وي ذکر نکرده اند و به اين ترتيب، نام فاطمه معصومه (س) درشمار زنان برتر جهان قرار گرفته است.

 

بوي وصال

 

 بي شک اهل بيت پيامبر (ص) چهره هاي پرفروغي به جهانيان عرضه کرده اند و نامشان مانند ستارگان درخشان در آسمان فضايل  مي درخشد. درخشان ترين ستاره در ميان بانوان هفتمين منظومه ولايت، فاطمه فرزند پاکيزه موسي بن جعفر (ع) است؛ بانويي که سالهاست تشنگان معرفت از حريمش،زلال ايمان مي نوشند و عارفان با گذر بر زندگي فرزانه اش و درک لحظه هاي آسماني شدنش، درهاي عروج را به روي خود مي گشايند و بوي وصال را در گستره زمين منتشر مي سازند. اينک غروب غم انگيز اين سيده جليله، بر همه دوستداران اهل بيت تسليت باد و دست هاي نيازمند ما، در روز محشر از دامان محبت و گذشت فاطمه معصومه (س) کوتاه مباد!

 

 

 

به جـــان پاک تو ای دختر امام، ســلام          به هر زمان و مـکان و به هر مقام، سـلام

 

 

 



:: موضوعات مرتبط: تبریک , زندگی نامه , اخلاق ورفتار , ,
:: برچسب‌ها: میلاد حضرت معصومه , پوستر , مذهبی , دانلود مداحی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
ویژه نامه شهادت امام صادق (ع)
نویسنده : ذاکر
تاریخ : 11 / 6 / 1392

امام صادق (علیه السلام) در روز 17 ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه متولد گردید. پدر گرامی آن حضرت، امام محمد باقر (علیه السلام) و مادر ارجمندش ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر می باشد. نام شریفش جعفر و لقب معروفش صادق و کنیه اش ابوعبدالله می باشد. شهادت آن حضرت در 25 شوال سال 148 هجری قمری، در 65 سالگی، به دستور منصور دوانیقی، خلیفه ستمگر عباسی، به وسیله سمی که به آن بزرگوار خوراندند، در شهر مدینه اتفاق افتاد، و محل دفنش در قبرستان بقیع است.
امام جعفر صادق (علیه السلام) تلاش و کوشش خود را با مساعی علمی آغاز و حوزه فکری و ثمربخش خویش را که بزرگان فقها و متفکران از آن بیرون آمدند، در صفوف امت، افتتاح کرد و با تربیت شاگردانی دانشمند، ذخیره علمی بزرگی برای امت برجای گذاشت. بعضی از شاگردان نامی آن بزرگوار عبارتند از: هشام بن حکم و مؤمن طاق و محمد بن مسلم و زرارة بن اعین و ... که هر یک چهره های درخشانی از تربیت شدگان مکتب آن حضرتند. حرکت علمی او آن سان گسترش یافت که سراسر مناطق اسلامی را دربر گرفت و مردم از علم او سخن ها می گفتند و شهرتش در همه شهرها و دیارها پیچیده بود.
جاحظ در مورد امام صادق (علیه السلام) می گوید:«امام صادق چشمه های دانش و حکمت را در روی زمین شکافت و برای مردم درهایی از دانش گشود که پیش از او معهود نبود و جهان از دانش وی سرشار گردید.»هدف امام صادق (علیه السلام) از گسترش برنامه فرهنگی، چاره جهل امت و تقویت عقیده به مکتب اسلام و نیز ایستادگی در برابر امواج کفرآمیز و شبهه های گمراه کننده و حل مشکلات ناشی از انحراف حکومت بود.
تلاش آن حضرت از طرفی مقابله با امواج ناشناخته و فاسد اوضاع سیاسی عهد امویان و عباسیان بود که انحرافات عقیدتی آن، بیشتر معلول ترجمه کتاب های یونانی و فارسی و هندی و پدید آمدن گروه های خطرناک از جمله غلات و زندیقان و جاعلان حدیث و اهل رأی و متصوفه بود که زمینه های مساعد رشد انحراف را به وجود آورده بودند. امام (علیه السلام) در برابر تمامی آنها ایستادگی کرد و با همه مناظره و مباحثه کرد و خطر افکارشان را برای ملت اسلام افشا نمود و از طرف دیگر، با تلاش های خستگی ناپذیر، مفاهیم عقیدتی و احکام شریعت را منتشر ساخت و آگاهی علمی را پراکند و توده های عظیم دانشمندان را به منظور آموزش مسلمانان مجهز ساخت.
امام صادق (علیه السلام) مسجد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را در مدینه محل تدریس خویش قرار داد و مردم، دسته دسته از دور و نزدیک به آنجا می شتافتند و سؤالات گوناگون خود را مطرح و جواب لازم را دریافت می نمودند. از جمله استفاده کنندگان از محضر آن بزرگوار، مالک بن انس و ابوحنیفه و محمد بن حسن شیبانی و سفیان ثوری و ابن عینیه و یحیی بن سعید و ایوب سجستانی و شعبة بن حجاج و عبدالملک جریح و دیگران بودند.
امام صادق(علیه السلام) به پیروان خود فرمان داد که به حاکم منحرف پناه نبرند و از داد و ستد و همکاری با او خود داری کنند و به اصحاب و دوستان خود سفارش می کرد که در هر کار، مخفیانه عمل کنند و تقیه را رعایت نمایند و در هر عملی که انجام می دهند توجه کامل داشته باشند که دشمنان و مخالفان شان متوجه آن نشوند. آن حضرت مردم را بر آن می داشت تا در قیامی که زید بن علی بن الحسین (علیه السلام) بر ضد دولت امویان کرده بود، پشتیبان زید باشند. هنگامی که خبر قتل زید به او رسید بسیار ناراحت شد و اندوهی عمیق به او دست داد و از مال خود به خانواده هر یک از یاران زید که با او در آن واقعه آسیب دیده بودند هزار دینار داد و نیز هنگامی که جنبش بنی الحسن (علیه السلام) شکست خورد، امام را حزن و اندوه فرا گرفت و سخت بگریست و مردم را مسؤول کوتاهی در برابر آن جنبش دانست. با این حال، آن حضرت از در دست گرفتن حکومت، خودداری فرمود و این کار را به وقتی موکول کرد که نقش دگرگون سازی امت را ایفا کند و در مجرای افکار امت تأثیر گذارد و انحراف های گوناگونی را که واقعیات سیاسی و اجتماعی روز به وجود آورده بود تصحیح نماید، آنگاه در داخل امت عهده دار تجدید بنا شود و امت را آماده سازد تا در سطحی درآیند که بتوانند حکومتی را که خود می خواهند، تشکیل دهند.
امام صادق در نگاه دیگران
ابوحنیفه، پیشوای مشهور فرقه حنفی، گفته است:«من دانشمند تر از جعفربن محمد ندیده ام.» «لو لا السنتان لهلک نعمان»؛ یعنی اگر آن دو سال (شاگردی من نزد او) نبود، نعمان هلاک می شد. (اسم ابوحنیفه نعمان بن ثابت بوده است). مالک، پیشوای فرقه مالکی، گفته است: «مدتی نزد جعفر بن محمد رفت و آمد می کردم، او را همواره در یکی از سه حالت می دیدم؛ یا نماز می خواند یا روزه بود و یا قرآن تلاوت می کرد، و هرگز او را ندیدم که بدون وضو حدیث نقل کند.»
اکنون از باب تیمن و تبرک و جهت بهره مندی بیشتر، سخنی چند از آن امام بزرگوار را ذکر می کنیم؛
کمال احسان
«لایتم المعروف الابثلاث خصال؛ تعجیله و تقلیل کثیره و ترک الامتنان به» احسان و نیکی کامل نباشد، مگر با سه خصلت؛ شتاب در آن، کم شمردن بسیار آن، و منت ننهادن بر آن.
محاسبه نفس
«حق علی کل مسلم یعرفنا ان یعرض عمله فی کل یوم و لیله علی نفسه فیکون محاسب نفسه، فان رای حسنه استزاد منها، و ان رای سیئه استغفر منها لئلایخزی یوم القیمه» بر هر مسلمانی که ما را بشناسد، سزاوار است که در هر شبانه روز، عملش را بر خود عرضه دارد و خود حسابگر خویش باشد، اگر حسنه دید بر آن بیفزاید، و اگر گناه دید از آن آمرزش خواهد تا اینکه روز قیامت رسوا نشود.
استقامت
«لو ان شیعتنا استقاموا لصافحتهم الملائکه ولاظلهم الغمام و لاشرقوا نهارا و لاکلوا من فوقهم و من تحت ارجلهم و لما سالوا الله شیئا الااعطاهم» اگر شیعیان ما استقامت می ورزیدند، هر آینه فرشتگان با آنها دست می دادند و ابرها بر آنها سایه می انداخت و در روز می درخشیدند و از بالای سر و زیر پای خود روزی می خوردند و چیزی از خدا نمی خواستند مگر اینکه به آنها عطا می کرد.



:: موضوعات مرتبط: تسلیت , زندگی نامه , اخلاق ورفتار , ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
ویژه نامه شهادت حضرت زهرا (س) .
نویسنده : ذاکر
تاریخ : 24 / 1 / 1392

فضايل حضرت زهرا(س) در تفسير روض‏الجنان

فاطمه زهراعليهاالسلام دختر پيامبر اكرم، سيماى پرفروغ ايمان، نمونه روشن تقوا، و اسوه تمام‏عيار زن مسلمان است. در فضيلت آن بانوى بزرگوار نويسندگان مذاهب اسلامى روايتها آورده‏اند كه هر يك بيانگر گوشه‏اى از عظمت روحى آن نور مبين و گوهر ثمين است. مسلمانان نيك‏نهاد عموما و شيعيان شيفته‏جان خصوصا عشق محمد و آل محمد را پيوسته در سويداى دل نهفته داشته‏اند.
در طول قرون با دل و جان به خاندان رسالت عشق ورزيده و جلوه‏هاى اين مهرورزى را با خامه اخلاص رقم زده‏اند.
از جمله عالم نامور شيعه حسين بن على بن محمد بن احمد الخزاعى در تفسير روض‏الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن علاوه بر مطالب متنوع لغوى، فقهى، كلامى، ادبى در فضيلت‏خاتون دو جهان حضرت صديقه كبرى روايتها آورده است، همچنين ذكر و نقل روايت از امامان «امام على، امام حسن، امام حسين، على‏بن الحسين، ابوجعفر محمدبن على، جعفربن محمد الصادق، على‏بن موسى الرضاعليهم‏السلام‏» (1) در تفسير گرانقدر كشف الاسرار و عدة الابرار بيانگر علاقه و گرايش ابوالفضل رشيدالدين ميبدى به آن انوار پاك است. در اين جا براى نشان دادن هم‏آوايى مفسران شيعى و سنى در ذكر مناقب و فضايل حضرت فاطمه، به عنوان نمونه شواهدى از دو تفسير فوق ارائه مى‏گردد.

 

 

حضرت فاطمه‏ عليهاالسلام و توبه حضرت آدم‏ عليه‏السلام



مى‏دانيم كه انديشه جاودانگى به قدمت‏حيات بشر است. نخستين وسوسه شيطان نيز از همين روزنه و بدين‏شكل صورت مى‏پذيرد كه ابتدا شيطان با سوگند خود را خيرخواه آدم و حوا مى‏نماياند (2) و سپس سبب نهى پروردگار را از نزديك شدن به شجره خلد، فرشته شدن يا جاودانگى آن دو القا مى‏كند (3) چون آن دو مبتلا به ترك مندوب شدند توبه كردند و نداى «ربنا ظلمنا» از جان برآوردند تا رحمت‏حق در كسوت «كلمات‏» (4) و تماثيل نور متجلى شد. در اين باب صاحب تفسير عظيم روض‏الجنان چنين آورده است: «چون خداى تعالى آدم را بيافريد و حيات در او آفريد... بر ساق عرش اشباحى و تماثيلى از نور ديد كه بر بالاى سر هر يك نوشته بود: محمد و على و فاطمه و الحسن و الحسين. آدم گفت: بار خدايا پيش از من بر صورت من خلقى
آفريدى؟ گفت: نه. گفت: اينان كه‏اند؟ گفت: فرزندان تواند ولولاهم لما خلقتك و اگر نه ايشانندى تو را خود نيافريدى. گفت: بار خدايا گرامى بندگانند بر تو. گفت: اى آدم اين نامها ياد گير تا در
وقت درماندگى مرا به اين نامها بخوانى تا فريادت رسم. آدم اين نامها ياد گرفت. چون اين ترك مندوب كرد و خواست تا از آن توبه كند، گفت: بار خدايا به حق محمدصلى الله عليه وآله و على‏
عليه‏السلام و فاطمه‏عليهاالسلام والحسن‏عليه‏السلام والحسين‏عليه‏السلام به حق اين بزرگان كه توبه من قبول كنى. خداى تعالى توبه آدم قبول كرد فهذه هى الكلمات‏». (5)
علماى اهل سنت همانند علماى شيعه به دوستى اهل‏بيت مباهات كرده و در اين خصوص به روايات متعدد استناد كرده‏اند. زمخشرى در تفسير كشاف ذيل آيه‏اى كه مودت ذوى‏القربى را اجر
رسالت‏شمرده، (شورى /23) حديث مفصلى از پيامبر اكرم‏صلى الله عليه وآله نقل مى‏كند كه مطلع آن چنين است: «من مات على حب آل محمد مات شهيدا». (6) از پيامبر اكرم‏صلى الله
عليه وآله نيز سؤال شد محبت چه كسانى به موجب آيه «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى‏» (شورى /23) بر ما واجب شده؟ حضرت بيان فرمودند: على‏عليه‏السلام و فاطمه‏
عليهاالسلام و ابناهما». (7)



:: موضوعات مرتبط: تسلیت , اهل بیت (ع) , زندگی نامه , اخلاق ورفتار , ,
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
زندگی نامه خاتم الانبیا
نویسنده : ذاکر
تاریخ : 9 / 11 / 1391

مقدمه

زندگي حضرت محمد (ص) از صدر اسلام مورد توجه و اهتمام مسلمانان قرار داشته است ؛ با اينهمه ، روايات بي‌شمار موجود در بيشتر جزئيات همداستان نيستند و به ويژه آگاهيهاي ما در باب زندگي آن بزرگوار ، پيش از بعثت ، به تفصيل شرح سيرة ايشان پس از بعثت نيست . به هر حال ، آنچه از مطالعه و بررسي زندگي وي در طول 63 سال در ذهن نقش مي‌بندد، بازتابي از تصوير ظهور پيامبري الهي و سرگذشت شخصيتي است كه با پشت سر نهادن دشواريهاي بسيار ، بي‌هيچ خستگي و نااميدي به اصلاح جامعه ، دست زد و توانست جزيره العرب را متحد كند و آمادة گستردن اسلام در بيرون از مرزهاي عربستان شود و از آن مهم تر ديانتي را بنياد نهد كه اينك يكي از مهم‌ترين اديان جهان به شمار مي‌رود

به اذامه مطلب بروید



:: موضوعات مرتبط: زندگی نامه , ,
|
امتیاز مطلب : 6
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
:: ادامه مطلب ...

 

 

 

تولد و کودکي
امام حسن (ع ) فرزند امير مؤمنان علی بن ابيطالب و مادرش مهتر زنان فاطمه زهرا دختر پيامبر خدا (ص ) است . امام حسن (ع ) در شب نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدينه تولد يافت . وي نخستين پسری بود که خداوند متعال به خانواده علی و فاطمه عنايت کرد. رسول اکرم (ص ) بلا فاصله پس از ولادتش ، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت . سپس برای او بار گوسفندی  قربانی کرد، سرش را تراشيد و هموزن موی سرش - که يک درم و چيزی افزون بود - نقره به مستمندان داد. پيامبر (ص ) دستور داد تا سرش را عطر آگين کنند و از آن هنگام آيين عقيقه و صدقه دادن به هموزن موی سر نوزاد سنت شد. اين نوزاد را " حسن " نام داد و اين نام در جاهليت سابقه نداشت . کنيه او را ابومحمد نهاد و اين تنها کنيه اوست . لقب های او سبط، سيد، زکي ، مجتبی است که از همه معروفتر "مجتبي " مي باشد. پيامبر اکرم (ص ) به حسن و برادرش حسين علاقه خاصی داشت و بارها مي فرمود که حسن و حسين فرزندان منند و به پاس همين سخن علی به ساير فرزندان خود مي فرمود : " شما فرزندان من هستيد و حسن و حسين فرزندان پيغمبر خدايند ". امام حسن هفت سال و خرده ای زمان جد بزرگوارش را درک نمود و در آغوش مهر آن حضرت بسر برد و پس از رحلت پيامبر (ص ) که با رحلت حضرت فاطمه دو ماه يا سه ماه بيشتر فاصله نداشت ، تحت تربيت پدر بزرگوار خود قرار گرفت . امام حسن (ع ) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصيت آن حضرت ، به امامت رسيد و مقام خلافت ظاهری را نيز اشغال کرد، و نزديک به شش ماه به اداره امور مسلمين پرداخت . در اين مدت ، معاويه که دشمن سرسخت علی (ع ) و خاندان او بود و سالها به طمع خلافت ( در آغاز به بهانه خونخواهی عثمان و در آخر آشکارا به طلب خلافت ) جنگيده بود، به عراق که مقر خلافت امام حسن (ع ) بود لشکر کشيد و جنگ آغاز کرد. ما دراين باره کمی بعد تر سخن خواهيم گفت . امام حسن (ع ) از جهت منظر و اخلاق و پيکر و بزرگواری به رسول اکرم (ص ) بسيار مانند بود. وصف کنندگان آن حضرت او را چنين توصيف کرده اند: " دارای رخساری سفيد آميخته به اندکی سرخي ، چشمانی سياه ، گونه ای هموار، محاسنی انبوه ، گيسوانی مجعد و پر، گردنی سيمگون ، اندامی متناسب ، شانه يی عريض ، استخوانی درشت ، ميانی  باريک ، قدی ميانه ، نه چندان بلند و نه چندان کوتاه . سيمايی نمکين و چهره ای در شمار زيباترين و جذاب ترين چهره ها ". ابن سعد گفته است که " حسن و حسين به ريگ سياه ، خضاب مي کردند

 



:: موضوعات مرتبط: زندگی نامه , صفر , ,
|
امتیاز مطلب : 6
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
:: ادامه مطلب ...

صفحه قبل 1 صفحه بعد


نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

آمار مطالب

:: کل مطالب : 189
:: کل نظرات : 59

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 2

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 23
:: باردید دیروز : 2
:: بازدید هفته : 26
:: بازدید ماه : 93
:: بازدید سال : 7246
:: بازدید کلی : 260202

RSS

Powered By
loxblog.Com